Bevers zijn fascinerende dieren die een grote rol spelen in het vormgeven van rivierlandschappen. Ze hebben een grote invloed op het lanschap langs stromend water met hun graaf- knaag en bouwwerkzaamheden, waarmee ze dammen, burchten, beverkanaaltjes en holen creëren. Hiermee bevorderen ze de biodiversiteit in een gebied. Er werd vroeger echter veel op de dieren gejaagd vanwege hun pels, vlees en bevergeil waardoor de soort bijna volledig uit Europa verdween. De laatste Bever in Nederland werd in 1826 gedood. Gelukkig zijn er vanaf 1988 in Nederland op verschillende plekken uitgezet en zijn er inmiddels weer volop Bevers te zien in ons land.
Met een lengte van 100 tot 130 centimeter en een gewicht variërend van 11 tot wel 32 kilo zijn het behoorlijk grote knaagdieren. Hun dikke, waterafstotende vacht kan variëren in kleur van bruin tot zwart en ze hebben enorme voortanden die constat groeien en scherp blijven door het knagen van hout
Bevers zijn sociale dieren en leven in familiegroepen. Over het algemeen bestaan beverfamilies uit een monogaam paar, een volwassen mannetje en vrouwtje, en hun jongen. Communicatie vindt meestal plaats door middel van geurmarkeringen en geluid.
Bevers © Max van Waasdijk