Een augustusweekend op Vlieland
De spannendste periode van het jaar is aangebroken! De najaarstrek is in volle gang en dat zorgt ervoor dat ons bloed sneller gaat stromen. Daarom pakten wij zaterdagochtend de boot naar Vlieland voor een lang weekend vogels kijken. Het werd een daverend succes!
Vlieland is één van de spannendste en beste plekken om vogels te kijken in het najaar. Voor vogels die vanuit Scandinavië de oversteek maken naar Nederland zijn de Waddeneilanden de eerste stukken land die ze zien. Zeker als ze na een tijd vliegen regen of slecht weer tegen komen storten ze dan uitgeput neer in de duinreep om bij te komen en voedsel te zoeken na hun uitputtende reis. Ze zitten dan vaak in ongebruikelijk habitat. Zo ook deze Fitis, die we in het helm op het strand vonden terwijl hij op zoek was naar insecten.
Fitis ©Lars Buckx
Op de rest van het eiland was ook duidelijk merkbaar dat de najaarstrek echt in volle gang is. Op het hele eiland zagen we honderden Tapuiten, in weilandjes, in het duin, het industrieterrein en zelfs in de tuin van één van de huizen in het dorp, ze zaten werkelijk overal. Van het zeldzamere Paapje zagen we er ook tientallen, voor Nederlandse begrippen extreem veel. Zeker nu het steeds slechter gaat met deze soort en het een bedreigde broedvogel is geworden. Gedurende het weekend nam ook het aantal Gekraagde Roodstaarten toe.
Tapuit ©Lars Buckx
Op zondag gingen we, geheel volgens traditie, de Vliehors op. Dit is een enorme, uitgestrekte zandplaat met her en der wat bosschage, aan de westkant van Vlieland. Doordeweeks is dit gebied gesloten omdat hier dan straaljagers schietoefeningen doen, maar in de weekenden is dit gebied toegankelijk voor publiek. Het is normaal al een behoorlijk zware wandeling, maar deze keer maakten we hem tijdens een noordoosterstorm met windkracht 8.
Het voordeel van deze locatie is dat hij enorm overzichtelijk is, naast een enkele duindoorn, bestaat het gebied voornamelijk uit helm en zandduintjes. Een ideaal gebied om op zoek te gaan naar zeldzaamheden. We zagen veel Tuinfluiters, Grasmussen en wederom een hoop Tapuiten en Paapjes, maar het hoogtepunt waren toch wel de in totaal 5(!!) Draaihalzen die we die dag vonden. Een ongekend hoog aantal en dat van één van de gaafste soorten van Nederland. Deze spechtachtige is de enige in zijn soort die zijn nek op zo'n bizarre manier kan draaien. Met recht een wonder om te zien!
Draaihals ©Marijn van Oss
Tijdens het gehele weekend was het ons, tijdens onze zoektocht naar zeldzame soorten zoals Draaihals, Sperwergrasmus en wellicht zelfs een Grauwe Fitis, al opgevallen dat we steeds behoorlijke 'flocks' vogels tegen kwamen. 'Flocks' zijn grote groepen vogels, van verschillende soorten, die zich als een groep door het bos verplaatsen terwijl ze daarbij op zoek zijn naar eten. In eerste instantie hoor je ze vaak en als je dan de juiste positie inneemt en zo'n 'flock' in de kijker krijgt weet je niet wat je meemaakt. Overal vogels die zich langzaam door het beeld van je kijker verplaatsen.
In Nederland is zo'n tafereel niet heel erg algemeen en zeker niet in de schaal waarop wij het zagen. We hebben gedurende het weekend meerdere flocks tot wel 250 vogels gezien. Hiertussen zaten onder andere Fitissen, Tuinfluiters, Zwartkoppen, Zwarte Mezen, Grauwe Vliegenvangers, Tjiftjaffen, Pimpelmezen en Koolmezen, Gekraagde Roodstaarten en een Fluiter. Maar het meest opvallende waren de enorme aantallen Bonte Vliegenvangers. In één flock telden we op een gegeven moment wel veertig Bonte Vliegenvangers. Een ongekend hoog aantal zoals we dat allen nog nooit eerder hadden gezien.
Bonte Vliegenvanger ©Lars Buckx
Dinsdag, onze laatste dag op het eiland, liepen we nog één keer door de duinen langs de noordrand van het eiland. Hier vonden we nog twee Draaihalzen, waarmee het totaal van het weekend op 7 kwam te staan. Tevens stootten we een juveniele Grauwe Klauwier op uit een struik. Zeker langs de kust is dit een zeldzame soort! een erg leuke waarneming dus. Over de Kroonspolders vloog nog een roepende Temmincks Strandloper en daarmee werd een succesvol weekend Vlieland afgesloten.
Op de boot terug werd besloten nog even gebruik te maken van de laatste uurtjes zonlicht om op zoek te gaan naar Grauwe Franjepoten. Deze werden her en der gezien en waren dus ook weer begonnen aan hun najaarstrek. We konden niet vermoeden dat het bij de eerste poging al raak zou zijn. Net buiten Harlingen liggen twee plasjes waar al vaker zeldzaamheden op hebben gezeten. De telescoop werd opgezet en na een snelle 'scan' van het plasje vonden we een Grauwe Franjepoot. Een prachtig juveniel beest en een heerlijke kers op de taart!
